Hoofdstuk 23 - A Goan Goodbye

Zaterdagochtend vroeg vertrok een nieuw vijftal (Bas, Lobke, Danique, Suzanne, Vianne) met de trein vanuit Udupi naar Madgao, Goa. Goa is een staat in het zuidwesten van India. Het ligt aan de Arabische zee en staat vooral bekend om zijn stranden en ‘party capital van India’ (helaas alleen in de zomermaanden). Het is daarnaast de kleinste staat van India, maar wel een van de rijkste. De hoofdstad van Goa is Panaji (Panjim – land that never floods), en laat dat nou net zijn waar we naar toe gaan. Naast Panjim ligt nog een oud gedeelte van Goa (Old Goa), waar nog heel duidelijk de culturele invloeden van de Portugezen te zien is uit de 16e eeuw. Goa werd pas in 1961 ‘bevrijdt’ van de Portugezen, met een kortstondige oorlog (Annexation of Portuguese India) van 36 uur.

Goed, de trein dus. We zouden eigenlijk om 07:50 moeten vertrekken, maar hier werd al snel een uurtje bij opgeteld. Met een uur vertraging kwamen we om 14:30 aan in Madgao, waar we snel een taxi huurden richting ons afgehuurde appartementje. Lobke had het appartement op Booking.com gevonden en de foto’s zagen er fantastisch uit voor het geld dat we moesten betalen (500 rupees per persoon). De locatie was echter vreemd, zacht gezegd. We werden met de taxi bij een uitgewoond huis gedropt, waar we achterlangs een steile helling op dienden te lopen (en nog een halfnaakte man uit het raam zagen). Bleek het appartement bij de halfnaakte man ‘thuis’ te zijn. Het zag er net zo uit als op de foto’s.

Spullen gedropt en richting Panjim om te lunchen om half 5, want treinleven. Bij een leuk verborgen Engels restaurantje fish and chips gegeten in de buurt van een van de grootste bezienswaardigheden van Panjim, de Our Lady of the Immaculate Conception Church. Deze kerk heeft dagelijks missen in het Engels, Konkani (taal in Goa) en Portugees. Het is een kerk gebouwd in barok stijl en werd in 1541 gebouwd, initieel als kapel, maar werd in de 1600’s vervangen door een grotere kerk. De symmetrische zigzag trappen werden in de 18e eeuw toegevoegd. Eenmaal boven mochten we niet naar binnen gezien er een mis bezig was.

Het was de hele dag al aan het regenen, maar nu kwam het met bakken uit de lucht. Twee andere dutchies (Stijn en Luuk) hadden zich inmiddels aangesloten bij de groep. Besloten om boodschappen te doen (lees: bier en chips inslaan) en erna uit eten te gaan bij het beste restaurant van Panjim, helaas gereserveerd voor een privé party. Op naar het tweede beste restaurant van Panjim, Fisherman’s Wharf. In Goa mag er wel rundvlees en koe gegeten worden, want oude Portugese kolonie. Best of all, Tenderloin Steak! Echt heerlijk gegeten! ’s Avonds de chips en biertjes verorbert en heerlijk geslapen in een joekel van een bed.

Op zondagochtend hebben we besloten Old Goa te bekijken. Old Goa is een historische stad in het noorden van Goa. Het diende als hoofdstad van het Portugese India in de 16e eeuw tot verlating van de stad in de 18e eeuw door een grote uitbraak van pest. Er wordt gezegd dat de stad ooit 200.000 inwoners had, van waaruit de Portugezen handelden met andere continenten. De overblijfselen van de stad staat op de UNESCO Werelderfgoed lijst. In het stadje waren meerdere oude gebouwen en kerken te bewonderen, allen in de Portugese stijl. Het was bijna alsof we door een Portugees of Spaans dorpje liepen. Een van de hoogtepunten was Basilica of Bom Jesus, een groot roestachtig gekleurde kerk waar op het moment een mis in het Engels werd uitgevoerd.

Daarnaast hebben we ook de kerk van St. Francis of Assisi, de kerk van Saint Cajetao, Se Cathedral en Saint Anne’s Church gezien. Dit allemaal met zon! Het kon dus toch. Tot het moment dat we in de bus naar Panjim zaten.. Het kwam wederom met bakken uit de hemel gevallen.

Het sightseeing wat we nog wilden doen, veranderden al snel in een uitgebreide lunch bij The Center of Arts (Beef!).  Taxi gefixt en richting Madgao, voor mijn  laatste treinrit in India. Een memorabele, want wederom een uur vertraging. Jammer van de heftige regen, maar wat we gezien hebben van Panjim en Old Goa was erg mooi!

Op maandag begon mijn laatste week in het ziekenhuis. Ik stond wederom op OT waar twee operaties werden gedaan, vroeg klaar dus.  Op dinsdag stond ik voor het laatst ingepland op de OPD bij de professor en hoofd van de oogheelkunde. Wederom, en gelukkig voor het laatst, verstond ik er vrij weinig van. Op woensdagochtend heb ik samen met Bas onze eindpresentatie gegeven. De presentatie ging over wat we initieel verwacht hadden van het coschap, wat we daadwerkelijk geleerd hebben, wat de verschillen zijn met Nederland qua medische cultuur en studie en als afsluiter een Big Thank You aan iedereen dit het een unieke ervaring voor ons heeft gemaakt. Als ‘parting gift’ hebben we stroopwafels uitgedeeld. Twee PG’s kwamen nog naar mij toe om het recept te vragen, want ze vonden ze super lekker! Een goede afsluiter van het coschap. Het coschap was nu ook echt voorbij, en dat betekent vakantie! In de avond was er natuurlijk weer de steevaste karaokeavond, waar enkele emotionele afscheidsliedjes zijn gezongen door de mensen die we hier achterlaten (I’m glad you came + When I see you again). Aansluitend een erg beschonken afterparty bij Anu thuis. Op donderdag heerlijk kunnen uitslapen (want vakantie!), voor het eerst en laatst geluncht bij Country Inn en uiteten geweest bij Attill als afsluiter van de gehele trip!

Lobke vertrekt op donderdagnacht/vrijdagmorgen met de trein richting Kochi, om er nog eens drie weken Sri Lanka aan te plakken. Bas vertrekt vrijdagochtend richting Bangalore om van daaruit een weekje in Singapore en Maleisië te spenderen. Ikzelf vertrek vrijdagmiddag met de gele Manipal bus richting Mangalore, om van daaruit naar Abu Dhabi en vervolgens naar Dusseldorf te vliegen. Komende zaterdagochtend om 07:20 staat Vianne weer met beide benen op Europese grond!

Nu resteert er nog slechts flink wat inpakwerk (hopelijk onder de 30 kg) en nog genieten van de laatste uurtjes hier! De tijd is voorbijgevlogen, maar ik kijk er ook weer naar uit om op z'n Nederlands te eten.

Komend weekend zal ik het laatste hoofdstuk van deze reisblog gaan schrijven over de terugweg naar Nederland.