Hoofdstuk 21 - Magical Mysore

Afgelopen week ben ik begonnen bij Eye II, na een vermoeiend tripje naar Noord-India. Eye II is vergelijkbaar met Eye I, waar ik +/- 6 weken stage heb gelopen. De grote verschillen hier zijn dat er andere professoren zijn en dat de OT en OPD dagen omgewisseld zijn. Dit houdt in dat we nu 3 dagen OT hebben i.p.v. 2, en andersom voor OPD. Ik merkte direct op OT een andere sfeer dan bij Eye I. Er mocht gepraat worden en er hing een gemoedelijke sfeer. Zo heb ik ook de afgelopen week ervaren. Op woensdagavond was er natuurlijk weer de steevaste karaokeavond met afterparty. Nieuweling Floor (Studente Communicatie vanuit Utrecht) ging ook voor het eerst mee en toonde direct haar zangkunsten, wauw! Op donderdagavond zijn we, volgens de Indiërs, naar de beste Hindi film van het jaar geweest: Sultan! Zie trailer: https://www.youtube.com/watch?v=wPxqcq6Byq0 Ook voor niet-Indiërs een echte aanrader. Ze weten het toch keer op keer te flikken om de Hindi films erg pakkende muziek te produceren. Wij zijn fan!

Afgelopen vrijdagavond vertrokken we wederom met een nachtbus naar Mysore, de derde grootste stad van Karnatake. Mysore ligt aan de Chamundi Hills, waarop een grote tempel en bull statue zich bevinden. Mysore staat vooral bekend om zijn Mysore Palace en voor de festiviteiten die tijdens het Dasara festival (staatfestival van Karnatake, 10-dagen feest in september of oktober) plaatsvinden.  De stad heeft de naam Mysore gekregen aan de hand van de Mysore manier van schilderen, het zoete gerecht Mysore Pak, de Mysore Peta (een traditionele zijden turban) en de Mysore zijden sari.

Op zaterdagochtend erg vroeg (06.00) arriveerden het zestal in Mysore. We konden vanaf de bus naar het hotel lopen, waar we heel fijn een tijdelijke kamer kregen om op te frissen en om nog even een paar uurtjes te tukken. Na een ontbijtje in het hotel vertrokken we richting St. Philomena’s Church, om de hoek van het hotel. Dit is een katholieke kerk in neogotische stijl welke geïnspireerd werd door de grote kathedraal in Köln! De kerk zag er van buiten imposant uit. Van binnen was er een mausoleum met allerlei namen van begraven mensen.

Bij de kerk kwamen we de oplichters al snel tegen. Of we graag meewilden naar een wierrook en oliefabriekje waar we konden zien hoe alles gemaakt werd. Op zich hadden we hier wel interesse in, maar de Indiër kwam niet betrouwbaar over. Richting Devaraja markt. De Devaraja Market is de bekendste markt in Mysore en ligt omsloten tussen een paar grote muren. Het is een levendige bazaar waar de lokale bevolking veel traditionele items verkoopt, zoals bloemenkettingen, kruiden, grote bergen met kumkum (pigment voor de bindhi’s) en parfumolies. Vooral de olie en de kumkum viel bij ons goed in de smaak. De olies roken zo lekker en waren, volgens de verkopers, allemaal natuurlijk.

In de namiddag hebben we de grootste attractie van Mysore bezocht: The Mysore Palace. Het paleis is na de Taj Mahal de meest bekende en meest bezochte attractie van India! Het is de officiële woonplek en regeringsplek van de Wodeyars (Letterlijk vertaald vanuit Hindi: Lord of Lordship), de koninklijke familie van Mysore, welke Mysore regeerden van 1399 tot 1950. Het paleis heeft twee durbar halls (ceremoniële ontmoetingshallen voor het hof) en tientallen tuinen, binnenplaatsen en gebouwen.  De huidige ‘koning’ (Maharaje of Mysore) is een geadopteerde neef, gezien zijn oudoom kinderloos gestorven is in 2013. Er is na een jaar discussie een deal gemaakt, waarbij de huidige ‘koning’ zelf zijn vrouw mag kiezen, trouwen en kinderen krijgen. Zijn opvolger zal echter een kind moeten adopteren, welke zich dan ‘koning’ mag noemen. Een beetje vreemd, maar het lijkt te werken.

De buitenkant van het paleis zag er niet zo spectaculair uit, maar de binnenkant was fantastisch! Helaas mochten we hier zelf geen foto’s maken. Gelukkig bestaat er zoiets als Google en kan ik jullie toch een beetje laten zien wat ik zelf gezien heb.

Zondag

Op zondagochtend, na heerlijk te hebben uitgeslapen, zijn we richting Chamundi Hills vertrokken met behulp van twee gehuurde riksja’s. Op Chamundi Hills bevindt zich de Chamundeshwari Tempel en de Sri Nandi Tempel. Langzaam tuffend (want oude riksja) kwamen we bovenaan de berg uit bij een menigte van scooters, motors, riksja’s en shopgelegenheden. Even verderop lag een grote tempel met een intense wachtrij. De wachtrijen bij Disneyland of de Efteling zijn er niks bij. Hier hadden wij uiteraard geen zin in, waardoor we een mooi rondje rondom de tempel hebben gelopen en via de winkeltjes terug naar onze riksja’s zijn gelopen.

Op de terugweg naar beneden mochten we allemaal een stukje rijden in de riksja. Halverwege de berg kwamen we uit bij de Sri Nandi Tempel. Nandi staat voor ‘Stier’. Nandi is de ‘mount’ van de god Shiva. De tempel was in de buitenlucht waar een grote stier werd afgebeeld, welke beeldig versierd was met bloemenkettingen. Aan de zijkanten van de stier plakten mensen muntjes voor geluk.

Van hieruit zijn we doorgetufd naar een ‘oliefabriek’. Dit was precies op de plek waar de dag van tevoren benaderd werden door de gure Indiër. Wat bleek, we werden naar datzelfde plekje gebracht. Een vrouwtje liet ons heel snel zien hoe ze wierrook maakt en sleepte ons mee naar een klein kamertje met banken rondom een tafeltje met allerlei soorten olies. Ze liet ons de olies stuk voor stuk ruiken, net zoals de zelfgemaakte stokjes wierrook. Na tien minuten kwam er nog een meneertje aan, die ondertussen gebeld was, voor “meer” uitleg. Hij vertelde dus precies hetzelfde als het vrouwtje en had totaal geen bijgevoegde waarde. We voelden ons erg bezwaard om iets te kopen. De prijzen? Het vierdubbele (!) van wat we betaald hadden voor de olies op de markt de dag ervoor. Dat gingen we dus niet doen. De wierrook was iets goedkoper, waarop Bas, Lobke en ik besloten een zakje te delen. Dit was alsnog niet erg goedkoop, maar ons bezwaarde gevoel minderden. Hierna zouden we nog naar een ‘zijdenfabriek en –museum’ gaan. We werden gewoon bij een zijdenwinkel gedumpt, waar we absoluut niets te zoeken hadden. Wij wilden naar het museum en zien hoe alle zijden gemaakt wordt. Dit was nogal een tegenvallende afsluiter van de kleine stadstour. Maar goed, voor 120 rupees per persoon niet verkeerd. In de ochtend waren we langs een zijden winkeltje gelopen, met vriendelijk personeel, dat niet te opdringerig was als in andere winkels. Hier hebben de meeste een zijden, Pashmina of een Kasjmier sjaal gekocht. De avond hebben we afgesloten bij het Mysore Palace. Op elke zon- en feestdag gaan tussen 07.00 – 07.30 PM alle lichten bij het paleis aan, wat prachtige beelden geeft! Rustig nog wat gegeten en weer terug de bus in naar Manipal, waar we op maandagochtend rond 06.00 AM arriveerden. Snel nog twee uurtjes slapen en weer richting OT!